Ὁ γκρεμιστής (Κ.Παλαμάς)

 Ακόμα (και καλά) αναρωτιούνται Κάποιοι (κυβερνώντες ως (αχ) ηλίθιες παρθένες)...


Τάχα ποιὸς μάγος, ποιὸ στοιχειὸ τοῦ δούλεψε τ᾿ ἀτσάλι
καὶ νιώθω φλόγα τὴν καρδιὰ καὶ βράχο τὸ κεφάλι,
καὶ θέλω νὰ τραβήξω ἐμπρὸς καὶ πλατωσιὲς ν᾿ ἀνοίξω,
καὶ μ᾿ ἕνα Ναὶ νὰ τιναχτῶ, μ᾿ ἕνα Ὄχι νὰ βροντήξω;
 .....

Αλήθεια πόση αντοχή έχει ακόμα ετούτος ο κόσμος
πόση υπομονή; πόση κοροϊδία ακόμα να νοιώσει

.....
Εἶμ᾿ ἕνα ἀνήμπορο παιδὶ ποὺ σκλαβωμένο τό ῾χει
τὸ δείλιασμα κι ὅλο ρωτᾷ καὶ μήτε ναὶ μήτε ὄχι
δὲν τοῦ ἀποκρίνεται κανείς, καὶ πάει κι ὅλο προσμένει
τὸ λόγο ποὺ δὲν ἔρχεται, καὶ μία ντροπὴ τὸ δένει.
.....
Πόση ντροπή ακόμα....