Μ. Αναγνωστάκης

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Λεμονόκουπα: και μετά το στύψιμο;...

Και όσοι μέχρι χθές απέρριπταν τα σενάρια συνομωσίας...

Αυτό με την αφαίμαξη  ακόμα και των καταθέσεων ήταν αναμενόμενο...
ότι βρίσκουν παίρνουν οι ...άνθρωποι...(γουρούνια) αρκεί να βάλουν στο χέρι το τελικό προϊόν
στην Ελλάδα η ακίνητη περιουσία είναι... σε λάθος χέρια
στην Κύπρο οι καταθέσεις  επίσης...
και το ζητούμενο ρε παιδί μου υπάρχει και ενέργεια (εμείς τώρα το μάθαμε!!! ) την θέλουν οι ... άνθρωποι... είναι δικιά τους!!
το πετρέλαιο για Αυτούς είναι σαν το αίμα στους δράκουλες....
το ..φυσικό αέριο είναι το οξυγόνο τους....
το θεωρούν δικό τους όπου και αν βρίσκεται θα το πιούν όπως και νάχει
με οποιοδήποτε αντίτιμο...
Κάποτε γίνονταν πόλεμοι γιαυτό! γιατί όχι και τώρα 
αν δεν τα καταφέρουν με το είδος  πολέμου που ήδη 'παίζουν'...
στο κάτω κάτω 
τι τα φτιάχνουν τα όπλα... γιατί νομίζετε?
πως να ανακάμψει μια βιομηχανία όπλων;

ΥΓ
Ο Σερ Σόρος έκανε δωρεά πετρέλαιο!!!
τόχει σε κάτι πυθάρια σπίτι του ο άνθρωπος
και τον έπιασε ψυχόπονος που κρυώνουν  τα καϋμένα









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου