Το καρκίνο τον νίκησε, μίλαγε γι' αυτόν σαν ένα θεριό που στα ίσια νίκησε. 13 χρόνια μετά
μπήκε στη θάλασσα, ξάπλωσε πάνω της και αφέθηκε στην αγκαλιά της, ήρεμα και απλά ,,,
Αντίο Γιάννη θα τα πούμε.
Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ. 'Χαλικούτικα' η γειτονιά που γεννήθηκα()
Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ
Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες
Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου