Μ. Αναγνωστάκης

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Επέτειος

Κάποιοι θεώρησαν χρήσιμο να μετράνε τον Χρόνο με Μέρες Μήνες Χρόνια
κι έτσι πέρασε ένας ολόκληρος ...

έτσι λέμε ...
πέρασε ένας ολόκληρος Χρόνος
εγώ εδώ και εσύ Εκεί

και σε λίγες Μέρες θα 'ναι για δεύτερη φορά
η ονομαστική σου γιορτή. και δεν θα είσαι