Μ. Αναγνωστάκης

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Ενεργειακό: Η λύση για το άμεσο μέλλον θα είναι:


Καλός προσανατολισμός και παράθυρα όχι απλά θερμομονωτικά
αλλά που θα παράγουν και ΟΛΗ την ενέργεια που χρειάζεται ένα νοικοκυριό.
Όσον αφορά την αποθήκευση της περισευούμενης ενέργειας:
συσσωρευτές, δεξαμενές ζεστού ή κρύου νερού
άντε κάντε το, μη... σας προλάβουν οι Κινέζοι.

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Εσύ αρνήθηκες τον γενικό κανόνα




Ο ΩΡΑΙΟΣ ΔΡΑΠΕΤΗΣ

Φτηνό το φως, φτηνά μαγαζιά, φθηνότερα λόγια.
Άλλοι έφυγαν, άλλοι κοιμούνται, άλλοι πεθάνανε.
Κι αυτοί κι εκείνοι το ίδιο γερνάνε.
Εσύ αρνήθηκες τον γενικό κανόνα.
Άφησες πλαγιασμένο στο κρεβάτι σου το ομοίωμά σου
μην καταλάβουν πως εσύ πλανιέσαι
στο μέγα δάσος, άοπλος κυνηγός,
φορώντας τις λευκές σου μπότες.





Από τα δέκα άγνωστα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου της ανέκδοτης συλλογής «Το Υπερώον»,
(θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο από τον εκδοτικό οίκο Κέδρος)

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Ρόδα και Μπανέλα (Τσέρκουλο)

Βρήκα τυχαία αυτή την Φωτογραφία στο διαδίκτυο και θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια στο σπίτι μας στις Μαργαρίτες στα "Χαλικούτηκα"
Ατέλειωτα χιλιόμετρα στους χωματόδρομους με την μπανέλα και το τσέρκουλο καουτσούκ από ρόδα αυτοκινήτου  ή μικρού ποδηλάτου  (σπάνιο είδος) ή σιδερένιο από ξύλινο βαρέλι...
Τυχερός εγώ λόγω του Τσαγκάρη του Νονού μου, φόραγα πέδιλα (αν και ντρεπόμουν γι αυτό) γιατί τα περισσότερα παιδιά ήταν ξυπόλητα, τρέχοντας (αλήθεια πάντα έτρεχα πριν ακόμα το κάνει ο Βέγγος)  πάνω στα "κατσοπρίνια" (αγγάθια) που έπεφταν από τις "δεματές" (με κλαδιά από πουρνάρια) που μετέφεραν τα γαϊδούρια  για τα καμίνια...

Δεν ξέρω τον χρόνο της συγκεκριμένης Φωτογραφίας ... τυχερός ο μικρός: μπορεί να "βγάλει" δύο τσέρκουλα από το κέντρο της ρόδας με φαλτσέτα και με ένα σύρμα να φτιάξει μια μπανέλα..
Δεκαετία του '60 δυστυχώς σπάνιες οι φωτογραφίες της εποχής... και τι δεν θάδινα να είχα μια παρόμοια  να κάνω ταχυδακτυλουργικά με την μπανέλα μου ... επίδειξη πάνω κάτω στα σοκάκια... ή πάνω στο τσιμεντένιο "μπεντένι" του σχολείου: στενό, αλλά  ιδανικό για  ρόδα μικρού ποδηλάτου (εκείνα με τις τρείς ρόδες... που ποτέ δεν είχα, κατάφερα όμως τέλος Δημοτικού να αποκτήσω κανονικό ποδήλατο ΕΣΚΑ!!! χαχαχα)
ΥΓ
Βέβαια μπορεί να μην είχα ποδήλατο αλλά  λόγω του αδελφού Αρχιμήδη και του ξαδέλφου Κόκολου είχαμε σπίτι το μοναδικό ίσως στο χωριό πατίνι!!! καλά ακούσατε αλλα τι πατίνι: βεβαίως με κάθισμα!!! βεβαίως και φανάρι!!! ακόμα και φρένο είχε!!! πατέντα: Αρχιμήδης - Κόκολος
...................
...αχ τι γκρίνια από τους γείτονες για το θόρυβο από τα ρουλεμάν ... 
...αχ πού 'σαι νιότη πού 'λεγες ....

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Αντίο στη κυρά Περιστέρα


Τι πιο συγκινητικό από τον παππού να σκύβει, με την βοήθεια
της όμορφης εγγονής, για το τελευταίο φιλί στην σύντροφο
της ζωής του: την Κυρά του: την Περιστέρα του.
Κουράγιο κυρ Μήτσο ...