"Κρούβομαι"

Προσπαθώ να αναλύσω αυτό που σκεφτομαι
να καταλάβω τι συναισθήματα που μου προκαλεί αυτή
η φωτογραφία...απογοήτευση
λιγοστεύουν οι ελπίδες;

Στην γειτονιά μου την παλιά...

Στην γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και επαιζε ακορντεόν
......
κράταγε τσίλιες όταν έπαιζε ακορντεόν...

Οι λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά

Κοντεύει να τελειώσει το 2010...
Τούτα τα Χριστούγεννα δεν θάχει δώρα...
το πετρέλαιο ακριβαίνει μέρα με τη μέρα...
μα ευτυχώς έχουμα ακόμα ξύλα για το τζάκι...

Αλλα Χριστούγεννα πηγαίναμε και ξοδεύαμε
ευτυχώς έχουμε ακόμα από πέρυσι...
βγαίναμε κ κανένα βράδυ...
μάλλον όχι εφέτος. δεν βαριέσαι...

και παλιά δεν βγαίναμε ...
δεν θυμάμαι να βγαίναμε μικρά
ποιός και πού ...
και πώς...

ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΙΑ
ΠΩΣ ΜΑΣ ΤΑΠΕΙΝΩΝΟΥΝ ΠΑΛΙ
ΞΈΝΟΙ ΚΑΙ ΝΤΟΠΟΙΟΙ ΑΛΗΤΕΣ
ΑΓΥΡΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ...

ΑΡΑΓΕ ΜΕ ΤΙ ΑΝΤΑΛΑΓΜΑ
ΜΑΣ ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΕΤΟΥΤΟΙ
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ

ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΟΥΜΕ
ΟΛΟΥΣ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ ...
(ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΣΧΟΙΝΙ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΧΟΝΤΡΟΜΠΑΛΑ)

Ξεπούλησαν τον Λαό
για... να σώσουν την "πατρίδα"
όλα κανονισμένα
"ξεκάντε τους και μετά τους αγοράζουμε όσο όσο..."

ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ

Ποιός θα μείνει στην Ιστορία?

ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Σκλάβοι πολιορκημένοι

ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ, ΤΟΣΕΣ ΘΑ ΣΕ ΣΤΑΥΡΩΣΟΥΝ

ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Πού να σε κρύψω γιόκα μου
να μη σε φτάνουν οι κακοί
σε ποιο νησί του Ωκεανού
σε πια κορφή ερημική.

Δε θα σε μάθω να μιλάς
και τ' άδικο φωνάξεις
ξέρω πως θα χεις την καρδιά
τόσο καλή τόσο γλυκή
που μες τα βρόχια της οργής
ταχειά, ταχειά θε να σπαράξεις.

Συ θα'χεις μάτια γαλανά
θα 'χεις κορμάκι τρυφερό
θα σε φυλάω από ματιά κακή
και από κακό καιρό

Από το πρώτο ξάφνιασμα
της ξυπνημένης νιότης
δεν είσαι συ για μάχητες
δεν είσαι συ για το σταυρό
εσύ νοικοκερόπουλο
όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης

Κι αν κάποτε τα φρένα σου
το δίκιο φως της αστραπής
κι αν η αλήθεια σου ζητήσουνε
παιδάκι μου να μην τα πεις

Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν
το φως να το σηκώσουν
δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή
απ' την αλήθεια της σιωπής
χίλιες φορές να γεννηθείς
τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν

Κώστας Βάρναλης

Μοναξιά μετά τη βροχή

Εφυγε και η μικρή σήμερα μεσ' τη βροχή, (ο μικρός απο χθές)
που δεν λέει να σταματήσει, βρέχει 3 μέρες τώρα και μετά σου λένε:)...
γαμώτο, έλεγα να φύγουν να πάνε στις δουλειές τους και τώρα... άστα...
πήγα μια βόλτα στο κτήμα:
μουσκεμένες και οι γάτες το μικρό τι χαζό θεέ μου!!!
μπήκε στην καπνοδόχο (που ειχα κατεβάσει λόγω αέρα) και απέκτησε ένα καταπληκτικό
(μελαγχολικό ομως) γρίζόαπσρο χρώμα... μελαγχολικό και αυτό... όλα έτσι είναι άλλωστε σήμερα...
τώρα κάθισα εδώ: για να δούμε:)