Μ. Αναγνωστάκης

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Κλάδεμα τέλος

Τελευταία μέρα του Φλεβάρη και η κρίση λένε καλά κρατεί
ομως ξημέρωσε... [όπως τόχει συνήθειο του :)]
και αυτές οι συνήθειες δεν επιρεάζονται από κανένα κερατά Τραπεζίτη

Ωραία σήμερα... λιακάδα και ελάχιστη υγρασία
Μύρισε λίγο άνοιξη:) χώρια που φάνηκε να μεγαλώνει η μέρα
και γω τέλειωσα το κλάδεμα πρωί πρωί, και λεω να πάω στην Πάτρα το απόγευμα

4 σχόλια: