Μ. Αναγνωστάκης

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Πολύ ησυχία απόψε

Σε λίγο θα είναι Παρασκευή τελευταία μέρα του Γενάρη
έχει ώρες να κουνήσει και ο μαύρος μου είναι ανήσυχος
ελπίζω να περάσει φυσιολογικά τη νύχτα
..............................................................
πάνω κάτω μας τα φερε ο Εγκέλαδος
ας ελπίσουμε να σταματήσει εδώ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου