Μ. Αναγνωστάκης

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

25η Μαρτίου 2014

Εθνική επέτειος 
με... προσκλήσεις οι παρελάσεις...
5ος Μάρτης εθνικής τραγωδίας...
και οι σύγχρονες εξεγέρσεις αρχίζουν και τελειώνουν στον καναπέ
με ανακοινώσεις στο facebook και επαναστατικά τιτιβίσματα
το Σάββατο απολύθηκαν οι εκπαιδευτικοί 
που από τις 22 Ιούλη ήταν σε διαθεσιμότητα...
δεν άνοιξε ρουθούνι... 
όλοι φοβόμαστε και κρυβόμαστε στη δήθεν 
βόλεψή μας ...

το φαινόμενο  σεισμός πιθανότατα έλαβε τέλος
άλλωστε δυο μήνες πέρασαν, αρκετά μας κούνησε έως... ναυτία. 
και ταυτόχρονα μας προσγείωσε: από τη μια στιγμή στην άλλη 
βλέπεις κόπους χρόνων να πηγαίνουν στράφι...
 
10 πρωί στις 10.03.2014
και ο Κωστής επίσημα πλέον έχει τελειώσει τη σχολή του
ορκίζεται, έχει ήδη αρχίσει διδακτορικό, 
η υπόλοιπη οικογένεια καμαρώνει 
στα πρώτα καθίσματα της αίθουσας τελετών 
εδώ χρειάζεται φώτο;

η Ρίτα ήρθε πρώτη στις κατατακτήριες 
αύριο 26.03 θα βγουν επίσημα τα αποτελέσματα;

Βασίλη όπως φαίνεται καλά έκανα και ήρθα την Κυριακή
στα Μαυράτα για  ξύλα και ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΣΕΙΣΜΟ!!!
 

 

1 σχόλιο:

  1. Μα είναι προφανές: Την άλλη Κυριακή ΠΡΩΤΑ fax στον Παπαζάχο και μετά στα Μαυράτα για ξύλα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή