Η Αναστασία Γερολυμάτου πρώτη είδηση σήμερα! Μπράβο Αναστασία είχαμε τη χαρά να σε γνωρίσουμε καλά πέρυσι που αλλού; Στην πλατιά άμμο και έδωσες τα πρώτα μαθήματα στον Κωστή απίστευτη!!!
Λοιπόν ένας ακόμα Στόχος σου, επετεύχθη και έχει να κάνει με το μεγαλείο της ψυχής σου καταρχήν, μια σανίδα και τον αφέντη άνεμο που τον έχεις και αυτόν του χεριού σου.
Εύγε και Μπράβο για σένα και για όλους εμάς που σε νοιώθουμε και πήραμε το μήνυμά σου.
Ο Χρήστος δεν θα αναφέρω επώνυμο είμαι σίγουρος πως δεν το θέλει. Μαθητής μου με ελάχιστα μαθήματα (δούλεψε μόνος του ουσιαστικά γιατί έτσι έχει μάθει: να ναι μόνος του) κατάφερε, θα το διαπιστώσουμε άλλωστε αύριο μεθαύριο με τα επίσημα αποτελέσματα, τον Στόχο του, την σχολή που θέλει. Για κάποιον άλλο (τους περισσότερους) τώρα θα έκανε διακοπές ξαπλωτός στον κάθε γυαλό να φασκελώνει τον ουρανό πανευτυχής... Τα πράγματα για αρκετούς ακόμα δεν είναι έτσι απλά, καθημερινά... Μπράβο! συγχαρητήρια! καλή πρόοδο! όταν ακούει τέτοια, σε κοιτάει με ένα φωτεινό ξεκάθαρο βλέμμα: φίλε έχει πολύ κόπο ... ακόμα πολύ κουπί.... (όπως κάποτε στα 1970-1980 σχεδόν για όλους)
Τον συνάντησα εχθές στις 9 το πρωί σε ένα σούπερ μάρκετ, τεράστιος με εκείνο το γελαστό βλέμμα του, πίσω από ένα τεράστιο καρότσι με εμπορεύματα... δουλεύει στην τροφοδοσία ... ποιος ξέρει από τι ώρα φόρτωνε και έσπρωχνε καρότσια... στην έξοδο με χαιρέτησε (την άλλη δουλειά του την ήξερα) τρέχοντας να προλάβει να ανοίξει το περίπτερο για το μεσημεριανό μεροκάματο.
Το βράδυ έμαθα πως κάπου κάπου παίζει σε ένα σχήμα κιθάρα (ροκάς) ...
Ο Χρήστος μαζεύει χρήματα να μπορεί να βρει ένα σπίτι στην Αθήνα να επιβιώσει μερικούς μήνες... φοιτητής πλέον! μέχρι να βρει την επόμενη δουλειά να συνεχίσει το κουπί....
Μεγάλοι Ανθρωποι
Καλημέρα
Λοιπόν ένας ακόμα Στόχος σου, επετεύχθη και έχει να κάνει με το μεγαλείο της ψυχής σου καταρχήν, μια σανίδα και τον αφέντη άνεμο που τον έχεις και αυτόν του χεριού σου.
Εύγε και Μπράβο για σένα και για όλους εμάς που σε νοιώθουμε και πήραμε το μήνυμά σου.
Ο Χρήστος δεν θα αναφέρω επώνυμο είμαι σίγουρος πως δεν το θέλει. Μαθητής μου με ελάχιστα μαθήματα (δούλεψε μόνος του ουσιαστικά γιατί έτσι έχει μάθει: να ναι μόνος του) κατάφερε, θα το διαπιστώσουμε άλλωστε αύριο μεθαύριο με τα επίσημα αποτελέσματα, τον Στόχο του, την σχολή που θέλει. Για κάποιον άλλο (τους περισσότερους) τώρα θα έκανε διακοπές ξαπλωτός στον κάθε γυαλό να φασκελώνει τον ουρανό πανευτυχής... Τα πράγματα για αρκετούς ακόμα δεν είναι έτσι απλά, καθημερινά... Μπράβο! συγχαρητήρια! καλή πρόοδο! όταν ακούει τέτοια, σε κοιτάει με ένα φωτεινό ξεκάθαρο βλέμμα: φίλε έχει πολύ κόπο ... ακόμα πολύ κουπί.... (όπως κάποτε στα 1970-1980 σχεδόν για όλους)
Τον συνάντησα εχθές στις 9 το πρωί σε ένα σούπερ μάρκετ, τεράστιος με εκείνο το γελαστό βλέμμα του, πίσω από ένα τεράστιο καρότσι με εμπορεύματα... δουλεύει στην τροφοδοσία ... ποιος ξέρει από τι ώρα φόρτωνε και έσπρωχνε καρότσια... στην έξοδο με χαιρέτησε (την άλλη δουλειά του την ήξερα) τρέχοντας να προλάβει να ανοίξει το περίπτερο για το μεσημεριανό μεροκάματο.
Το βράδυ έμαθα πως κάπου κάπου παίζει σε ένα σχήμα κιθάρα (ροκάς) ...
Ο Χρήστος μαζεύει χρήματα να μπορεί να βρει ένα σπίτι στην Αθήνα να επιβιώσει μερικούς μήνες... φοιτητής πλέον! μέχρι να βρει την επόμενη δουλειά να συνεχίσει το κουπί....
Μεγάλοι Ανθρωποι
Καλημέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου