Ρόδα και Μπανέλα (Τσέρκουλο)

Βρήκα τυχαία αυτή την Φωτογραφία στο διαδίκτυο και θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια στο σπίτι μας στις Μαργαρίτες στα "Χαλικούτηκα"
Ατέλειωτα χιλιόμετρα στους χωματόδρομους με την μπανέλα και το τσέρκουλο καουτσούκ από ρόδα αυτοκινήτου  ή μικρού ποδηλάτου  (σπάνιο είδος) ή σιδερένιο από ξύλινο βαρέλι...
Τυχερός εγώ λόγω του Τσαγκάρη του Νονού μου, φόραγα πέδιλα (αν και ντρεπόμουν γι αυτό) γιατί τα περισσότερα παιδιά ήταν ξυπόλητα, τρέχοντας (αλήθεια πάντα έτρεχα πριν ακόμα το κάνει ο Βέγγος)  πάνω στα "κατσοπρίνια" (αγγάθια) που έπεφταν από τις "δεματές" (με κλαδιά από πουρνάρια) που μετέφεραν τα γαϊδούρια  για τα καμίνια...

Δεν ξέρω τον χρόνο της συγκεκριμένης Φωτογραφίας ... τυχερός ο μικρός: μπορεί να "βγάλει" δύο τσέρκουλα από το κέντρο της ρόδας με φαλτσέτα και με ένα σύρμα να φτιάξει μια μπανέλα..

Δεκαετία του '60 δυστυχώς σπάνιες οι φωτογραφίες της εποχής... και τι δεν θάδινα να είχα μια παρόμοια  να κάνω ταχυδακτυλουργικά με την μπανέλα μου ... επίδειξη πάνω κάτω στα σοκάκια... ή πάνω στο τσιμεντένιο "μπεντένι" του σχολείου: στενό, αλλά  ιδανικό για  ρόδα μικρού ποδηλάτου (εκείνα με τις τρείς ρόδες... που ποτέ δεν είχα, κατάφερα όμως τέλος Δημοτικού να αποκτήσω κανονικό ποδήλατο ΕΣΚΑ!!! χαχαχα)

ΥΓ

Βέβαια μπορεί να μην είχα ποδήλατο αλλά  λόγω του αδελφού Αρχιμήδη και του ξαδέλφου Κόκολου είχαμε σπίτι το μοναδικό ίσως στο χωριό πατίνι!!! καλά ακούσατε αλλα τι πατίνι: βεβαίως με κάθισμα!!! βεβαίως και φανάρι!!! ακόμα και φρένο είχε!!! πατέντα: Αρχιμήδης - Κόκολος

...................

...αχ τι γκρίνια από τους γείτονες για το θόρυβο από τα ρουλεμάν ... 

...αχ πού 'σαι νιότη πού 'λεγες ....

Αντίο στη κυρά Περιστέρα

Τι πιο συγκινητικό από τον παππού να σκύβει, με την βοήθεια
της όμορφης εγγονής, για το τελευταίο φιλί στην σύντροφο
της ζωής του: την Κυρά του: την Περιστέρα του.
Κουράγιο κυρ Μήτσο ...

Έχει μέρες ακόμη το Φεγγάρι

...

Το φως υπάρχει

το φως δεν φαίνεται πίσω από την ομίχλη

το φως υπάρχει, 

πρέπει να διώξουμε την ομίχλη

για να δούμε το φως

Η ΜΟΝΑΞΙΑ

είναι αβάσταχτη όταν χάνεις έναν από τους 2-3 καλύτερους φίλους σου
...
ο φίλος μας ο Γιώργης δεν θα πιει μαζί μας ξανά ρακί
πριν ακριβώς ένα μήνα ήταν η τελευταία εκεί στην Φοινικιά
ο αποχαιρετισμός μας ήταν περίεργος
προσπαθώ ακόμα να θυμηθώ τι είπαμε...

Καλή αντάμωση

Πέτρες

Δεν ξέρω γιατί, μα τούτη τη φορά έκαναν (?) πως δε με ξέρουν

την επόμενη? θα σ' αγκαλιάσουν...

"παρά δήμων ονείρων"

Σήμερα οι εκπαιδευτικοί Αύριο;...

Έχουν κατορθώσει να κυβερνούν(?) με τη μέθοδο "διαίρει και βασίλευε"
Επιλέγουν τη σωστή στιγμή, το σωστό κλάδο και χτυπούν!!!
και εννοείται, έχουν ήδη φέρει το πρώτο πλήγμα στην τσέπη (οικονομικά)
ώστε να ξέρουν πως η αντίσταση (αν υπάρξει) θάναι ασήμαντη
Ιστορικό: στο νομοσχέδιο για την περιβόητη "αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα"
όσον αφορά το Υπουργείο παιδείας η όλη αναδιάρθρωση (κυριολεκτικά)
ήταν η αύξηση του ωραρίου!!! το διάβασα το ξαναδιάβασα και δεν το πίστευα!!!
(χαχα νομίζεις φίλε... νομίζεις... τα υπόλοιπα συγχωνεύσεις κλπ έπονται.. πότε ;;; ε στην περίοδο α μωρέ να δεις πως τόλεγε ο Αλλος μεγάλος "τα μπανια του Λαού" αν σας θυμίζει αυτό κάτι...
Διαίρει λοιπόν... έπρεπε να απομονωθεί το ζήτημα όχι όλα μαζί μην ξεσηκωθεί ο γονέας που θα κλείσουν το σχολείο της γειτονιάς του...άλλοι υπάλληλοι με υποχρεωτικές μεταθέσεις... Ένα Ένα  και Ένας Ένας παραμονή Πάσχα μέσα στον Αύγουστο κλπ...
Έχουν πείσει την Κοινωνία: πότε φταίει ο ένας κλάδος πότε ο άλλος...
έχει ακόμα πολύ δρόμο για τον Πάτο...
ξέρεις κερδίσαμε 300 εκ με τη  αύξηση του ωραρίου!!! τα κανάλια, τόκαναν χειροπιαστό στον κόσμο
ελα ρε 2 ώρες 300 εκ. έχουν και τόοοσες διακοπές... (άραγε έχουν σκεφτεί ένα μαθηματικό να έχει 150 μαθητές;;;;  πότε να κάνει μάθημα, πότε να ελέγχει, πότε να αξιολογεί πότε να συμβουλεύει...και η  διοικητική εργασία σε δανεική καρέκλα??? στο γραφείο)
σήμερα λοιπόν στόχος είναι οι εκπαιδευτικοί αλλά
Στόχος είναι η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: χαζός λαός χαρά γεμάτος άλλωστε...
(κάποια στιγμή θα καεί ΚΑΙ το σπίτι μας μαθάναι αργά... έχουν καταφέρει όχι να αδιαφορεί ο γείτονας αλλά να πετάει και Βενζίνη)