Μ. Αναγνωστάκης

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Ανεπίδοτα Γράμματα

Μέσα στις στάμνες που κρυώνουν το νερό λέω, πως
Αν ήταν να διαλέξω θα γύριζα κοντά σου.

Σάκης Μπουλάς: απίστευτα Πολύς, έφυγες σήμερα
θα βρείς και πάλι τον Νικόλα τη Μαρία τον Μάνο.
τι καζούρες θα τους κάνεις εκεί Πάνω...
καλό ταξίδι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου